Η Γιαβουκλού

Κάποιες λέξεις ,κατάλοιπα, είναι βαθιά ριζωμένες στην ψυχή των ηλικιωμένων.Μια απ' αυτές είναι και "η γιαβουκλού!"

 Κάποιος πείραξε τον κ. Μιχάλη λέγοντας :"Του είπες για τη γιαβουκλού;"Ομολογώ ότι πρώτη φορά την άκουσα !Είδα  το πρόσωπο  του  να λάμπει και τον παρακάλεσα.

 !

Μού 'πε και τα κάλαντά μου!

Ακόμα ένα παραδοσιακό λιανοτράγουδο του κ. Μιχάλη!  " Η τύχη"

Τον ευχαριστούμε πάρα πολύ!

Παιζίμιν 2

Δώδεκα, σαν τους μήνες του έτους ,είναι τα καλέσματα του παιζιμιού μας σήμερα. Βρίσκουμε τη ροδίτικη ιδιωματική λέξη ή φράση!

ΧΑΤΕΣΤΕ!

Ερώτηση: "Πώς το ελέασι ;"

1. Λίγο από δω λίγο απο κει !(φράση)

2. Η αχορταγιά.(μια λέξη)

3.Όλοι μαζί. (μια  λέξη)

4. Σε ποια δουλειά θα πας σήμερα; (φράση)

5. Είναι κοντά! (φράση)

6. Μακριά! (μια λέξη)

7. Ίσως, άραγε. (φράση)

8. Βοήθεια από τον άγιο αλλά και.......(παροιμία)

9.Από  αυτούς μαθαίνουμε την αλήθεια! (παροιμία )

10. Διακοπή καλών σχέσεων. (φράση)

11.Όταν μιλάμε για τα ελαττώματα των άλλων. (παροιμία)  Βοήθεια  η λέξη..........καμήλα!

12. Ολοφάνερο! (φράση)

(Με την ευκαιρία του δεύτερου "παιζιμιού",θεωρώ χρέος μου να πω ,να μην το χω δα και βάρος στην ψυχή μου, ότι στο προηγούμενο μόνο ο φίλος μας Μιχάλης Κεπέρης απάντησε και στα πέντε ερωτήματα! ΄" Έκαμέμ μας καλόν. Θυμούμεστε τις πόησες και εν τις εξεχάνουμε!" )

"Επειδή α κοπανήσουμεν τον νουν,βάλλdω και το γτι!"

@@@@
" Ήβκεμ μας λτίο ξινόν το παιζίμιν, γιατί εψές το βράυν επέσασιν τα νερά ούλλdης της χρονιάς. Το καλόν είναι πού μαστε καλά και τα πράματα α ξαναγίνουσι!"
"Εγεμώσασιμ πολλdά υπόγεια με νερά ,σπίτια επλημμυρίσασιν........... και κόφτουσι σήμερα α τα παστρέψουσι. Έπαθά την κι εβώ στου Τραουνού. Τι α κάουμε; Εμείς ότι θέλουμε κάμνουμε κι ο θεός ότι θέλει κάμνει,ελέασιν οι παλκιοί!"

Έφηκέμ με Σύξυλο!

Μια βολάν, ελάμενα την κουριέραν στημ πιάτσαν, για να πάω στηχ Χώρα. Πουρνό- πουρνό μες το πισσούι, πουντιασμός! Έργκισεν νάρτη και εντρύπωσα στου Ψηλάντη τον καφενέν να βράσω.
Εκάθουνταν μέσα καναδυό γέροι και επίνασιν γκαφέ.
Λέιμε ο ένας: -Πρε μιτσό που πάεις μες το ζιντάνι?
-Σκολείο μπάρμπα, σκολείο στηχ χώραν! είπα τον.
-Πουσκιαν ήβγκαν τα σκολεία, εγιμώσαμέν τεμπελοχανεία, λέει με ο γέρος κι έφηκέμ με σύξυλο!!!

@@ Το σημερινό ποστ ανήκει  στο άξιο συνεργάτη του "Σεντουκιού " Αργύρη Αργυρού  Τον ευχαριστούμε !

Η Αλεσφακιά

Συμβίωση: Αλεσφακιά, μαχαιρία,  χινιπόι,  έρικα και αγκάτσαρος


Αν δεν τα αναγνωρίζετε ,υπάρχει ο "Φάρος" !
Χάρηκα πολύ, ακούγοντας  ότι προγραμματίζονται περίπατοι στο σχολείο της φύσης.
Εμείς ας θυμηθούμε  "τα λεσφακάκια ", "το αλεσφακόλαο  " ,"τις  αγκατσανήθρες " !
Τα αναφέρω ασχολίαστα,για να μην χαλάσει η μαγεία των παιδικών μας αναμνήσεων!

Ευχάριστο απρόοπτο από τον καλό φίλο και συνεργάτη  του "Σεντουκιού" Γιάννη ! Μόλις είχε ξυπνήσει, ώρα 6.00 Καναδά και 13.00 δική μας! Από ...τον κάποτε μακρινό Καναδά! Σήμερα με την τεχνολογία είναι σαν να πίνουμε καφέ μαζί στον καφενέ του......Δημητρά,.......... της Μαρίτσας,..... του Υψηλάντη...........του Σταματά......
" Ετσάκωσά τον την ώραμ που ερουφούσεν τον καφέν του ...."
Στέλλdει μας τις ευκές και τα χαιρετίσματά του!
Χαιρετούμεσ σε, Γιάννη ! Χαιρετισμούς στηφ φαμίλκιασ σου και στους Καλλdιθενούς !
Λαμένουμέσ σας!

Το Χαιρέτιο

Χαιρέτιο λέμε, στις Καλυθιές και στη Ρόδο, την ονομαστική εορτή.
Σήμερα είχα την τύχη να βρεθώ στην οικία του Γρηγόρη Γρηγορίου ,ενενηκονταετούς, πλέον, ανθρώπου του μόχθου. ΄Εζησα την εορταστική ατμόσφαιρα των παλιών χρόνων ,στις 11 το πρωί παρακαλώ.  Είδα ανθρώπους φιλικούς, εγκάρδιους ,με την ψυχή ανοικτή κι ένιωσα τη μυρωδιά του τριαντάφυλλου και του βασιλικού!

Χρόνια πολλά, κ. Γρηγόρη! Να χαίρεσαι τα παιδιά και τα εγγόνια σου!

Άκουσα και τα παίνια μας......και σας τα μεταφέρω! Έτσι ..για να ξέρουμε τη γνώμη τους......!

Ετραουδούσαμεν

"' Ετραουδούσαμεμ που το πρωίν ως το βράυ! "
Αναφερόμαστε στην εποχή των " κκιλιμιών " (χειροποίητων χαλιών στη βούα),γύρω στο1930. Τότε τα κορίτσια του χωριού δούλευαν με "κατ' αποκοπή εργασία" στη βούα και βοηθούσαν την οικογένειά τους με εισόδημα αξίας για τα οικονομικά δεδομένα της εποχής. 'Ωρες πολλές, ώρες κουραστικές. Ξεχνούσαν την κούραση με το τραγούδι.
Τα τραγούδια τους, εκτός από τα παραδοσιακά μας, ήταν τα ίδια μ'  αυτά των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, δείγμα των σχέσεων της Ρόδου με την πλούσια Ανατολή.

(Μοιράζομαι  μαζί σας   προσωπικές  στιγμές!)

Ροδίτικοι Φραστικοί Ιδιωματισμοί

 Προσεγγίζουμε φράσεις της καθημερινότητας που κρύβουν έντονα συναισθήματα.

Η τάφρος της Μεσαιωνικής Ρόδου

«Στου δκιαόλου τημ μάνα!»

Για κάτι μακρινό. Φανερώνει αγανάκτηση.

« Πού ήβρεν κι εφτός  να κάτσει; Στου δκιαόλου τημ μάνα είναι το σπιν του! Που να κόφτουμεν κειδά πάνω;»

«Ώχου και συ!»

Δηλώνει αποστροφή, διαμαρτυρία, αντίθετη άποψη.

 « Ώχου και συ, ξάης μας στο χάλιμ μας!»

« Τι α κάουμεν!»

Επαναλαμβάνεται συνεχώς στην καθημερινή κουβέντα. Ίδίως την ώρα που κάποιος αναφέρει τα έργα του. Κάτι σαν δικαιολογία στη μικρή απόδοση. Διακρίνω ταπεινότητα και μετριοφροσύνη.

 « Εχτίζαν τα με καμαρόπετρες.΄ Αλλdοι πλούσιοι άλλdοι φτωχοί! Τι α κάουμεν;

"Η κάτω πέτρα του μύλου»

Χαρακτηρίζεται ο αργός, ο αναποφάσιστος και γενικά αυτός που δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες.
"Εφτός είναι η κάτω πέτρα του μύλου!"

Ο Πυλιώνας και ο Κάττης

Διάλογος Αργύρη -Κώστα
( Εκαφκιούνταν για τα ψάρκια κι έφαέν του τα ο κάττης)


Κ    -Σε λτίο α ρτει η σαλά για τα ψάρκια σου!


Α   -Χατέστε α περκενώσουμε !


Κ   -Α γεμώσεις μια μιάλη τσανάκα!


Κ   - Είναι που το κηππούλντι μου!


Α   -Μανά-μανά!  Έφηκά τα όξω στον πυλιώνα κι έφαέν τα ο κάττης ! 


Κ   -Α φάεις μοναχά χόρτα!


Α   -Όφφου!  Ε θθα γεματίσουμε ψάρκια...παξιμάδκια βρεμένα!

Η Φτώχεια του Ρακιού

 " Επααίναμεν στησ Σορωνήμ με τα πόδκια και το λισγάριν στον νώμον....!"
Με βοηθό την τσάπα, το λισγάρι και το φτυάρι.......δημιούργησε σωστή πολυμελή οικογένεια!

                               Δεν με νοιάζει πια,

                              πόσο θα πάει τ' αλεύρι,

                              μόνον η φτώχεια του ρακιού

                              να μην έρτει να με βρει! 

Έφηκα γένια και μαλλιά

για να με λένε γέρο,

τον πόνο που χω στην καρδιά

μονάχος μου τον ξέρω!

                                     

                                                                                                          

                                                                 

                                   

Ευχαριστώ πολύ, Μιχάλη!

http://goldmine.capitalblogs.gr/listArticles.asp

Το Θύμιασμα

Είναι συνδεδεμένο με την ορθόδοξή μας πίστη. Στην ελιά προσευχήθηκε ο Χριστός λίγο πριν το μεγάλο Μαρτύριο για τη σωτηρία του ανθρώπου!

Η ελιά επίσης συνδέεται με το μεγαλείο της Αρχαίας Αθήνας, αφού ήταν το ιερό της δέντρο!

 « Εμοσχομύριζε μ μετζουβί η γειτονιά κάθε κριβήμ Μέρα!»

 « Τημ παραμονήν του Αι Βασιλκιού επαίρνασιν οι γυναίκες στην εκκλησιά έναμ μάτσον κλαδκιά χοντρολιάς κι εφήναν τα μέχρι του Φωτού, για να 'χουν να θυμιάζουν» μου ανέφερε ο Βασίλειος Σταματάς, καφετζής στην πλατεία. Τον ευχαριστώ.

Ευχαριστώ  την κυρία Κωνσταντίνα, καλή μου γειτόνισσα!

η γριούλα του Αγίου Μηνά

Το Γυρί

                                        

Γυρί  λέγανε οι παλιοί τη γρίπη. Έμπαινε στο σπίτι κι έκανε «γύρο», προσβάλλοντας με τη σειρά όλα τα μέλη της οικογένειας. Την λέγανε και "πατσαούρα", γιατί τους άφηνε άχρηστους, αφού δεν μπορούσαν να εργαστούν.

Είναι γνωστό ότι είναι ιός  και δεν αντιμετωπίζεται με φάρμακα.

Μόνο τα «γιατροσόφια» βοηθούσαν και η προφύλαξη από τυχόν επικίνδυνες επιπλοκές!

Ο εξαίρετος συγχωριανός μας Στάτης την αντιμετωπίζει  με  το δικό του ιδιαίτερο εύθυμο τρόπο. Τον ευχαριστούμε  πολύ!

Ενδιαφέρον έχει να μάθουμε και τα δικά σας "γιατροσόφια! " Τα λαμένω!

Το Παιζίμιμ μας

Λέω που τα σήμερα αρκέψουμεν έναμ παιζίμι !  Γράφουμεμ μόνον καλλdιθενά! 
Ασ σας ρέσκει , λαμένω σας στα σχόλια.
 Αρκινούμεμ με τα ζα που βοθούν τον άθρωπον!


Α.  ο γάτος =.................. η αγελάδα=.................. ο τράγος=..................... ο ταύρος=.................το πρόβατο=...................η κότα =.......................η γαλοπούλα =..................τα γαλόπουλα=..............


Πάμε στα φαγιά.


Β.  Πέντε παλκιά φαγιά............................             .............................                    ........................
                                                                              ..............................                     .......................


Γ.  Πέντε λουλdούδκια   .............................           ..............................                   .......................
                                                                                 ............................                    .......................

Δ.  Πέντε ονόματα ρούχων .............................             .........................                   ..........................
                                                                                   ...........................                     ..........................
Ε.     Τρεις πόησες            ...............................          ............................                       .........................

Η Ώρα του Ύπνου



                                      Εκοιμούμαστουν

……..Πού εκοιμούσασταν ,τόση μιάλη φαμίλgια;

-Ούλλdοι γραμμή στοσ σουφάμ πάνω.Που τημ μιαν μερgιάν ήταν ο πατέρας και στην άλλdην η μάνα. Τα παιδκιά ούλλdα ήταν στην γραμμή!

-Αν είχε μικρά παιδκιά, εν ε φοούσασταν  α τα πλακώσετε;

-Αν είχε μικρόμ παιδίν, η μάνα εγύριζεν ανάποδα στην άκριαν κι είχεν το παιδίν στην αγκαλgιάν της και από κει μέχρι τομ πατέραν ήταν τα πιο μεγάλα παιδκιά!.........

                                  Αποχωρητήρια

βάτσινα

-Επααίναμεν στ’αρκιάκια! Πωρνόν -πωρνόν  έβλεπες τον έναν που πίσω που τον άλλdον! Είχε ξεχωριστόμ μέρος που επααίναν οι γεναίκες και εστέκουνταν σε μιαγ γραμμήν οκτώ,εννιά ,δέκα!

Στο καθάρισμαν επιάναμεμ πέτραν και εσκουπιούμαστουν κι αλεσφακιάν καμιάβ βολά!

Αυτά ούλλdα ήταν ευχάριστα ,γιατί ούλλdοι το ίδκιον ήταν…………..

Ο Βασίλης Αργυρού μας αναφέρει την προσευχή των μικρών παιδιών, με την οποία ζητούσαν προστασία από τον Αη Γιάννη!

Συμπληρώνω τα ξεχασμένα:

"Αη μου Γιάννη,δίστομε και τρίστομε.....και τα μικρά τα γαργαλάκια, που ναι ....."

Ευχαριστώ πολύ ,Βασίλη!

Η Τούμπλα

Σήμερα είχα την τύχη  να βρεθώ στο σπίτι του Γιωρκού του Γιαζικκάκι, όπως θέλει να την αποκαλώ. Μιλήσαμε για την αγάπη  της στα παλιά αντικείμενα, φωτογράφισα το 500 ετών σεντούκι, οικογενειακό κειμήλιο και μου διηγήθηκε μια αθώα ανάμνηση των παιδικών της χρόνων! Την ευχαριστώ θερμά!

«….Επάαινα στημ μάμμημ μου!

- Μια φορά που επήα, ενέβηκα στομ πάγκον κι έριξα τα μαξιλάρgια  χάμω ,για να δω τι έχει μέσα το σεντούκι! Επέσαν ούλλdα. Και τι είχεμ μέσα; Για πε με; Κρυμμένημ μιαν τούμπλα! Τημ πιάνω. Με έλα σου, πού νάντη-νάντη ήμπεμ μέσα!

-Μωρή, τι κάνεις κειδά;

Λέω, να, τίποτα!

-Α δω ,τι βαστάς στο χέρισ σου; Φέρ’ το  δω γλήορα!

Ήταν η τούμπλα, που την έκρυβκεν, για να τηβ βάλει την νύμφην της!.......»

Η Συλλοή

    Έκουσά το χτες το πρωί στον καφενέ που τον αγαπητό Μιχάλην Αντωνά.

« Σήμερα είναι του Φωτού

κι αύριο τ’Αι Γιάννη,

περάσαν όλες οι γιορτές

και συλλοή μας πιάνει!»

«Οι γιορτές ήταν βασταός. Μόλις ετελειώνασι, επιάννασιν κι εκλαέβκασι πρώτα τοδ διμηνίτη, γιατί ήταν πιο πρώιμος. Μετά επιάννασιν το σουλτανί και μετά επιάννασιν τα ραζακιά………..»



**** Στο "Το σεντούκι ευχαριστεί" μπορείτε να δείτε τα ονόματα των φίλων συνεργατών.
                                                                 Τους ευχαριστώ!
Περιμένω και τη δική σας παρουσία!

Ροδίτικοι Λεκτικοί Ιδιωματισμοί

                                    Καλλιθενοί   Λεκτικοί  Ιδιωματισμοί

Είναι πολύ μεγάλος ο πλούτος της καλλιθενής  ιδιωματικής διαλεκτικής. Αρκεί μια λέξη να εκφράσει πλήθος συναισθημάτων. Ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε μερικές:

1.  «Κάντιο -κάντιο!»

Σημαίνει καθαρό. Παίρνει τη θέση επιθέτου στο νερό.

Το νερό είναι κάντιο  κάντιο!

Μεταφορικά δηλώνει τη διαύγεια και την καθαρότητα της ψυχής!

2.Μύχι -μύχι!»

Λέγεται ,όταν  μυρίζουμε το λουλούδι που μας πρόσφερε κάποιος και  δηλώνουμε ότι μυρίζει πολύ ωραία. Ταυτόχρονα  ανταποδίδουμε την ευγένεια της προσφοράς. Διακρίνω  λεπτότητα λόγου και αγνότητα συμπεριφοράς!

3. «Περικέττιν!»

Άφθονα, αρκετά! Πάρτε όσα θέλετε και πάλι θα μείνουν!

Κάπως έτσι το ερμηνεύω ,βάσει των βιωμάτων  μου!

«Εν μου πάει το φαΐν κάτω»,έλεγαν οι παλιοί ,αν ήξεραν ότι ο γείτονας τους το στερούνταν. Πάντα έδιναν από ένα μέρος της παραγωγής τους. Στον επισκέπτη την ώρα του φαγητού, πρόσφεραν  πάντα θέση !

4. «.-Κοπιάστε!»

 Κάντε τον κόπο να καθίσετε στο φτωχικό μας τραπέζι και να φάτε μαζί μας! Ή

κάνετέ μας την τιμή να πάρετε μέρος του κόπου μας!

Νομίζω, δε μετριέται η ευγένεια που κρύβει η λέξη. Ταιριάζει ο υπερθετικός σε κάθε  επίθετο που σκεφτήκατε!

5. «Ποσιόν- ποσιόν! ή ποσόν- ποσόν!»

Ποσιόμ μελεκούνιν! Ποσιόμ μαϊντανόν! Ποσιόμ πουλgιά!

Μάλιστα όταν το προφέρουμε, χτυπάμε μεταξύ τους τα δάχτυλα του δεξιού χεριού!

Όπως και το –περικέττι- φανερώνει πλήθος και γονιμότητα. Επίσης επιβράβευση του μόχθου και της επίπονης προσπάθειας του καλλιεργητή!

6 «Αλι -άλι!»

«Μη κόφτεις, άλι άλι!»

 Είναι μέρος του αγάλι. «Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι!»

 Συνιστά υπομονή και επιμονή .

κόφτεις = τρέχεις

7. «Μανάααα!»

 Με το τελικό (α) παρατεταμένο. Είναι δυνατό επιφώνημα  έκπληξης, ενθουσιασμού  και λύπης ή στενοχώριας .

Μανά τι είπε!

«Μανά, μιάλομ  που είναι!» (μεγάλο)

Ο Γιαρένης

-Γιατί, πατέρα, η νουνά μου είναι που τις Καλλdιθκιές; Ρώτησε το μικρό παιδί του γειτονικού χωριού Αφάντου.

-Τα παλκιά χρόνια επααίναμεμ με τα ζα στηχ Χώρα, για να πουλήσουμεν,

τα πωρικά, τα χρουσόμηλα,……..Εκάμναμεμ  πεντέξι ώρες α πάμεν κι άλλdες τόσες α γυρίσουμε. Εφέβκαμεμ που την νύχτα, για να προλάβουμεν την αγορά.  Επερνούσαμεμ που μέσα που τις Καλλdιθκιές και εσταματούσαμελ λdίο α ξεκουραστούμεν εμείς και τα ζα μας. Εκεί ο προπάππους  σου εγνώρισεμ μιαν καλήν οικογένεια και γινήκαμεγ γιαρένηες! Εμπαίναμεν στο σπίτιν τους και επερνούσαμεμ πιο καλά που το δικόμ μας! Εγαπούσαμέν τους και εγαπούσαμ μας !Έρκουνταν και στο δικόμ μας το σπίτι, όταν είχαμεν το παναϋρι του Αι Λουκά και εφιλοξενούσαμέν τους! Επααίναμεν κι εμείς στο δικόν τους του Σταυρού! Μέχρι και σήμερα τιμούμεν τους και τιμούν μας .

Το Λουκούμι

Καλή χρονιά, σε όλες τις  φίλες και τους φίλους !

Σήμερα ταξιδεύουμε στον παλιό σουφά,με τα κούμελλdα αναμμένα....Καθόμαστε σταυροπόδι ...και  πατσουλλίζουμε ...τα ελκιένα κάρβουνα.

To παιδί, που  αποκοιμιόταν ελαφρά στο σουφά, πετιόταν όρθιο, όταν άκουγε τα βήματα ή τη φωνή του πατέρα του που γύριζε από τον καφενέ. Μια γλυκιά ανησυχία δεν άφηνε να βλέφαρά του να παραδοθούν ολοκληρωτικά στην αγκαλιά του Μορφέα.

Από νωρίς η μάμμη του, κρατώντας το στην αγκαλιά της, του τραγουδούσε τα «παλαμάκια»! Χτυπούσε τα χεράκια του κα λαχταρούσε τη γλυκιά λιχουδιά!

Τότε…… στην πάστρα, κλειστή ή ανοιχτή, στο εξηνταέξι και την ξερή, έβαζαν στοίχημα λουκούμι. Φτηνό, αν ήταν της κούτας με ζάχαρη και ακριβότερο της καρύδας!

Ο πατέρας, χάσει- κερδίσει, φρόντιζε τα παιδικά χαμόγελα! Το ίδιο έκαναν κι οι παππούδες!

Το λουκούμι ήταν το γρήγορο και φτηνό κέρασμα στα ποσπερίσματα, τις γιορτές, τα κάλαντα.....

Πέρασε εκφραστικά σε διάφορες καταστάσεις της καθημερινότητας.

-Λουκούμι σου ρτε!  Όταν το καινούργιο ρούχο ή παπούτσι εφάρμοζε ακριβώς και ταίριαζε στο σώμα.

-Είναι λουκουμάκι! Έλεγε ο τερματοφύλακας, όταν παίζαμε ποδόσφαιρο στα «σταδιάκια» χωράφια και το σουτ ή το πέναλτι ήταν αδύναμο!

Λουκούμι κερνούσε και ο υποψήφιος βουλευτής στους θαμώνες του καφενείου πριν τις υποσχέσεις του! Είχαν να λένε: «Σας γέλασε μ’ ένα λουκούμι»!

ποσπερίσματα= γειτονικά

μάμμη = γιαγιά

                                                        

Παλαμάκια παίξετε

κι ο παπάς σου έρκεται.,

να σου φέρει κάτι τι

τυλιγμένο στο χαρτί!

Το Σεντούκι Ευχαριστεί

Θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που αγκαλιάσατε από την πρώτη μέρα το "σεντούκι" και να ευχηθούμε όλοι μαζί το 2011  ν' αφήσει λιγότερες και μακάρι μηδαμινές οικονομικές επιπτώσεις! ΄
Στο σταυροδρόμι των πολύπλευρων πολιτισμικών επιδράσεων που βρισκόμαστε, η παράδοση, τα ήθη και τα έθιμά μας ενεργούν σαν προστατευτική ασπίδα στη διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς!
Ζητώ να δείξετε έμπρακτα την αγάπην σας στη προγονική σοφία αποστέλλοντας σχόλια,παρατηρήσεις,υλικό γραπτό ή προφορικό,μια παλιά ιστορία που ακούσατε από κάποιον μεγάλο κ.α .

Με ιδιαίτερη χαρά σας γνωρίζω ότι αυτά που διαβάζετε είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας από φίλες και φίλους στο χωριό και στο εξωτερικό. Κάποια στιγμή θα αναρτήσω το πίνακα με τα ονόματά τους.
Τους ευχαριστούμε όλους!