Σήμερα είχα την τύχη να βρεθώ στο σπίτι του Γιωρκού του Γιαζικκάκι, όπως θέλει να την αποκαλώ. Μιλήσαμε για την αγάπη της στα παλιά αντικείμενα, φωτογράφισα το 500 ετών σεντούκι, οικογενειακό κειμήλιο και μου διηγήθηκε μια αθώα ανάμνηση των παιδικών της χρόνων! Την ευχαριστώ θερμά!
«….Επάαινα στημ μάμμημ μου!
- Μια φορά που επήα, ενέβηκα στομ πάγκον κι έριξα τα μαξιλάρgια χάμω ,για να δω τι έχει μέσα το σεντούκι! Επέσαν ούλλdα. Και τι είχεμ μέσα; Για πε με; Κρυμμένημ μιαν τούμπλα! Τημ πιάνω. Με έλα σου, πού νάντη-νάντη ήμπεμ μέσα!
-Μωρή, τι κάνεις κειδά;
Λέω, να, τίποτα!
-Α δω ,τι βαστάς στο χέρισ σου; Φέρ’ το δω γλήορα!
Ήταν η τούμπλα, που την έκρυβκεν, για να τηβ βάλει την νύμφην της!.......»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου