Τα Εκατόλογα της Αγάπης

Μετά από μια "βτομά" Λυριστή (χωρίς λύρα) ,  αποζημιωνόμαστε σήμερα.
Βρέθηκα σε γάμο και κατάφερα να συλλέξω μοναδικές δοξαριές και όχι μόνο. Ολόκληρη η ορχηστική "κομπανία" απέδωσε τα καλύτερα της. Το .......μικρό της παλιάς γειτονιάς , κεφάτο και χαμογελαστό, μηχανοδηγεί το τραίνο της παράδοσης.

"Τα εκατόλογα της αγάπης", ένα δεκαπεντασύλλαβο ποίημα, όπως το πρωτακούσαμε από το "Φλεαρί", θεωρείται νησιώτικο και ίσως περισσότερο ροδίτικο.

Παρατηρώ ότι σε πολλά παραδοσιακά ακούσματα χρησιμοποιούνται οι αριθμοί ...σαν εκκίνηση.
Διαβάστε μερικούς στίχους από ένα άλλο καθαρά καλυθενό. Μου το είπε η σεβαστή μου μητέρα.

"Ένα κι ένα δύο, θα σηκωθώ να φύω.
Δύο κι ένα τρία δεν έχω σωτηρία.
Τρία κι έναν τέσσερα, καμόμ που 'χουν τα λέφτερα.
.................
Πέντε κι έναν έξι, θα φύω πριν να φέξει.
.................."


Από τα εκατόλογα τώρα.
"Ένας Θεός μας έπλασε εσέ και με , τρυγόνα,
για να γλυκοφιλιόμαστε  στα χείλη και στο στόμα.
............................
Είπα τα τραγουδάκια μου, είπα τα δέκα-δέκα
και τώρα που τελείωσα παίρνω σε και γυναίκα.


Το σεντούκι της λαϊκής σοφίας εύχεται καλορίζικο το νέο ζευγάρι!
 Ευχαριστεί θερμά όλους τους άξιους μουσικούς, τον Ηλία Αναστασιάδη στη λύρα, το Στέργο Ταχραμάνη στο ακορντεόν,το Νίκο Κανναβάκη στο αρμόνιο, το Νικήτα Ροδίτη στα κρουστά και τον ερμηνευτή Νίκο Καλιγά!