Ο Λυριστής

 Μεγάλη μορφή στο χώρο της παραδοσιακής μας μουσικής υπήρξε ο Κυριάκος Αργυρού, που έμεινε γνωστός με το όνομα Λυριστής.

 Αναφέρουμε για πρώτη φορά ότι  το παραδοσιακό μας όργανο ήταν η λύρα και με τον ερχομό των Ιταλών αντικαταστάθηκε από το βιολί, όπως νικήθηκε η βράκα από το "πανταλόνι".

Γεννήθηκε στα τέλη του 19^ου αιώνα και σε εποχές δύσκολες λόγω του Οθωμανού κατακτητή.

Από μικρός είχε ανησυχίες και πάντα έψαχνε τρόπους να εκφραστεί και να καλυτερέψει τη ζωή τη δική του και της οικογένειάς του.

Σκάλισε σε ξύλο μαύρης μουριάς μια ωραιότατη λύρα. Της έβαλε χορδές, κατασκεύασε δοξάρι, κρέμασε διακοσμητικά κουδουνάκια κι άρχισε τον αγώνα της εκμάθησης. Με οδηγό το έμφυτο κάλεσμα και όπλο την υπομονή και επιμονή του κατάφερε να γίνει ένας από τους πρώτους αυτοδίδακτους  λαϊκούς λυράρηδες της Ρόδου.
 Ήταν περιζήτητος στους γάμους , τις διασκεδάσεις  και σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Τότε ήταν συχνό φαινόμενο η συγκέντρωση τα βράδια στα σπίτια και ν' αδειάζουν οι "βυτίνες του αποκρέβαττου" στο κέφι της παρέας και στις δοξαριές της λύρας.

 Εκτός από το χάρισμα της μουσικής είχε και ιδιαίτερες ικανότητες να γράφει στίχους ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής.  Τα περισσότερα από τα" παίνια" του γάμου είναι δικά του δημιουργήματα.

Ευχαριστούμε τον εγγονό του Κυριάκο, που άνοιξε μια καλυθενή σελίδα η οποία ήταν γνωστή σε λίγους.