Λίγο πριν από το πρώτο φως και την ώρα που φεύγει ο εργάτης για το γιαπί, βρέθηκα στο παλιό μπακάλικο της πλατείας μας και συνομίλησα με την αγαπημένη μου γειτόνισσα ,τότε στις Καμαρίτσες, κυρία Τσαμπίκα.
Με υποδέχτηκε ευδιάθετη και χαμογελαστή.
Πήρα θέση στο σκαμπό και απόλαυσα αρωματικό τσάι με «μυστοκάρφι και γαρύφαλλdο».
Και… ταξιδέψαμε στη χώρα της προσφοράς στον άνθρωπο, με μέσο την αγάπη, την καλοσύνη, την απλότητα και τη βαθιά πίστη στον «πλησίον».
Ακούμε για μια πολύ αγαπημένη μορφή την εποχή της ιταλοκρατίας, τον αείμνηστο δάσκαλο Σωτήριο Ζερβό από τη Χάλκη.
Ευχαριστούμε, κυρία Τσαμπίκα!
*Και για το φίλο που σχολίασε προφορικά τη λέξη "μορφή".
Τότε.... τη δύσκολη εποχή, προπολεμικά, με τη στοιχειώδη ιατρική και τις πολλές προλήψεις, και να σκεφτείς ότι τα περισσότερα αποδίδονταν στο "μμάτιασμα' , ο δάσκαλος ο Χαρκίτης, έτσι τον αναζητούσαν όλοι τις δύσκολες στιγμές, μαζί με την "Πακκιούρα" και τη "Γιανναού" ήταν οι φτερούγες προστασίας της μικρής μας κοινωνίας!
Αναφέρω τα ονόματά τους όπως είναι φυλαγμένα με αγάπη στη ψυχή των παλιών Καλυθενών!
Αλησμόνητοι!
*Και για το φίλο που σχολίασε προφορικά τη λέξη "μορφή".
Τότε.... τη δύσκολη εποχή, προπολεμικά, με τη στοιχειώδη ιατρική και τις πολλές προλήψεις, και να σκεφτείς ότι τα περισσότερα αποδίδονταν στο "μμάτιασμα' , ο δάσκαλος ο Χαρκίτης, έτσι τον αναζητούσαν όλοι τις δύσκολες στιγμές, μαζί με την "Πακκιούρα" και τη "Γιανναού" ήταν οι φτερούγες προστασίας της μικρής μας κοινωνίας!
Αναφέρω τα ονόματά τους όπως είναι φυλαγμένα με αγάπη στη ψυχή των παλιών Καλυθενών!
Αλησμόνητοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου