Τ' Αλοατάκια

Παραμονή της μεγάλης πανήγυρης μας σήμερα.  Να ευχηθώ σε όλους τους φίλους και συνεργάτες των ιστοσελίδων μας « Και Του Χρόνου», όπως την πρωτακούσαμε  την ευχή από τα χείλη των αγαπημένων μας.

Το σημερινό σκηνικό, να μου επιτρέψετε να πω, σε τίποτα δε πλησιάζει  την παλιά αίγλη του δικού μας «παναΰριού ».

Μη μου θυμώσετε. 
 Μα όταν  μετατρέπεται η πλατεία του παιδικού μας ονείρου σε ένα απέραντο πλαστικότοπο και παρασύρει την παιδική φαντασία σε ευτελή μονοπάτια, με πρότυπα σκιερά και πολεμοχαρή.
Όταν το σύννεφο της χοιρινής τσίκνας επισκιάζει το άρωμα του βασιλικού.
Όταν η παραδοσιακή μας μουσική έκφραση και  η νησιώτικη λεβεντιά της σούστας και του μπάλλου, πνίγονται από  αλλότρια ακούσματα … και πολλά άλλα.. όταν,   τι άλλο μπορούσα να πω;

Σας παρουσιάζουμε λίγο από το δικό μας και λίγο παλαιότερα, με την ευγενή προσφορά της κας  Μαργέττας.

 

Ζωντανεύουν τ’ «αλοατάκια», για τα οποία κάμναμε ..τόσα και τόσα.. προκειμένου να πετάξουμε στη ράχη τους.
Θυμούμαστε  τα « γραμύθια, τα ντζίντζιφα, τα στάλgια, τα καραμελωμένα  μηλαράκια  και να προσθέσω τις δικές μας επινοήσεις, που κάποιοι ξεχώριζαν για το εμπορικό τους δαιμόνιο  και πουλούσαν είδη προσωπικής δημιουργίας. 
 Θυμάστε τα μυλαράκια με τα χρωματιστά γλασέ χαρτιά και το καλάθι που τα συνόδευε; Και πολλά άλλα…

Παρασύρομαι δασκαλικά και λέω, σε τι βοηθά την παιδική ψυχή ένα γεμάτο δωμάτιο με υποτιθέμενα παιχνίδια, που τη μόνη χαρά που προσφέρουν, είναι η ώρα  ανοίγματος του περιτυλίγματος…. και μετά στη γωνία.   

Λίγο αλλιώτικη η σημερινή παρουσίαση , όμως η γραφή είναι ψυχική έκφραση και συμπαθάτε με.

Χρόνια Πολλά!

Ευχαριστούμε πολύ, κυρία Μαργέττα!