Έβλεπα τον καλαμιώνα, μα πού να πάει ο νους;
Αμέτρητες φορές πάτησα το ξύλινο διάδρομο της παραλίας μπροστά από τη ρένη και θαύμαζα το πράσινο!
Ναι! Υπάρχει η Ρένη του Γληοράκη!
Είπα να πλησιάσω περισσότερο και να ψάξω για σημάδια και βρέθηκα μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη! Η λίμνη είναι εκεί, λίγο περιορισμένη βέβαια από τις δαγκάνες της μπουλντόζας! Ένας «βόθυλλας» όπως τον λέγαμε παλιά!
Εκεί λοιπόν ψαρεύανε παλιά τους κεφάλους με τσουβάλι και «προσφά» !
Υποθέτω, χρησιμοποιούσαν το τσουβάλι όπως τον κύρτο σήμερα με δόλωμα τυρί!
Ακούσετε τον αγαπητό Στέφανο. Θα σχηματίσετε μια πλήρη εικόνα και θα νιώσετε τα αισθήματα των ψαράδων …τότε!
2 σχόλια:
Και σκέφτομαι...Μήπως θα ΄ταν καλά να δημιουργηθεί ένας προστατευμένος υγροβιότοπος και να διατηρηθούν οι μνήμες;
Αν παρατηρήσετε τη φωτογραφία θα είδατε τη χαρά των χελιδονιών! Που σημαίνει αλυσίδα ζωής!
Να το πάλι! Το (α) γράφτηκε (ε) στο παρατηρήσατε!
Δημοσίευση σχολίου