Το Κακόρεχτο

Ένας  συνταξιούχος  προχωρημένης ηλικίας,  κάθονταν σε σύγχρονο καφέ. Είχε το μπουφάν ασφαλισμένο  μέχρι το σαγόνι!

 Πρέπει να ήταν δέκα η ώρα το πρωί. Οι πελάτες μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Η κίνηση στο δρόμο λιγοστή. Μια όμορφη ηλιόλουστη μέρα που  την απολάμβανες! Μέσα του Μάρτη, με ελαφρό βοριαδάκι, που σε κρατούσε καθηλωμένο στην καρέκλα, με τον  ήλιο θερμοφόρα!

Μόλις είχε παραγγείλει τον καφέ της ημέρας, ένα σκέτο ελληνικό και με εξεταστικό βλέμμα παρατηρούσε γύρω του!

 Με κίνησε την περιέργεια .....και πρόσεχα να μη χάσω καμιά του κίνηση. Κάτι είχα υποψιαστεί, κάτι ……παραπλήσιο σκέφτηκα απ’ αυτό που έγινε!

Μόλις σιγουρεύτηκε ότι κανείς δεν τον πρόσεχε,…… εκτός από μένα….. που χρησιμοποίησα τέχνασμα…,( Ανοιγόκλεινα το φερμουάρ της τσάντας σαν να έψαχνα κάτι…)  άνοιξε νευρικά ένα παλιό δερμάτινο πορτοφολάκι και …μέτρησε τα  κέρματά του! Το έκλεισε γρήγορα- γρήγορα…. ησύχασε… και ήπιε την πρώτη ρουφηξιά! 

Τότε  πλησίασε  και κάθισε στο τραπέζι του ένας άλλος συνταξιούχος, προφανώς με καλύτερες …αποδοχές, ….γιατί παράγγειλε τοστ και χυμό!

Με τα πρώτα καλωσορίσματα και το « τι κάνεις ….» έρχεται το τοστ ξεροψημένο και λαχταριστό! Ο δεύτερος, γιατί κάτι ήξερε ή λόγω του ψυχισμού του,  το μοίρασε και του το πρόσφερε!

Ευχαρίστησε ευγενέστατα και ετοιμάζονταν για την πρώτη μπουκιά!  Με το στόμα ανοιχτό σχεδόν, ακούει το παραπονεμένο νιαούρισμα! Σταματά και βλέπει μια γάτα στα πόδια του τραπεζιού  να τον παρατηρεί με ικετευτικό βλέμμα! Χωρίς  δεύτερη σκέψη, κόβει το μισό και της το πετά!

Θα περιμένετε ν’ ακούσετε ότι το …απόλαυσε! ……

Ίσα- ίσα που το μυρίστηκε και συνέχισε πιο….. επίμονα το νιαούρισμα!

Αγανακτισμένος…. σηκώνει τις παλάμες και της ρίχνει ….δέκα φάσκελα φωνάζοντας:

 «Ννααα.......ξελεμματικό…. είσαι και κακόρεχτο!»

Θέλετε να μάθετε τι έγινε; 

Το τοστ πήγε…. αμόντου*, γιατί στο διπλανό τραπέζι μύριζαν τα ψάρια, που είχε αγοράσει τρίτος συνταξιούχος!

αμόντου = άδικα