Η Μανιαού

 Ψηλή, ομορφογυναίκα, για την ηλικία της, ροδομάγουλη με βροντώδη φωνή κι έντονο παρουσιαστικό.

Μάγευε και νικούσε με τη δύναμη του νου! Έξυπνη, τίποτα δεν της αντιστέκονταν. Λύγιζε και σίδερο!

 Οι Μαρασσιώτισσες ήταν γι΄ αυτή παιχνιδάκι. Τις πουλούσε τα καλύτερα προϊόντα του χωριού μας πάντα στις καλύτερες τιμές.

Το όνομά της ήταν γνωστό περισσότερο και από την πιο  δημοφιλή τράπεζα σήμερα. Ήταν η λύση και η διέξοδος στα προβλήματα του κάθε σπιτικού. Όλοι την εμπιστεύονταν, με το δίκαιο τους, γιατί δεν ξεγέλασε ποτέ κανένα. Φρόντιζε βέβαια για το «δκιάφορο», το δικό της εμπορικό κέρδος!

Οι τσάντες που «εκουβάλgιε», όταν έπαιρνε το «λωφορείο της Χώρας» είχαν τα πιο αγνά προϊόντα του χωριού. Προϊόντα από επαγγελματίες βοσκούς, γεωργούς…. μέχρι και  απλών ανθρώπων που πουλούσαν απίθανα  μικροπράγματα ,για να επιβιώσουν: Τυριά, καϊμάκκια,μυζήθρες, λάδι, χορταρικά (ανάρπαστα γίνονταν τα βλαστάρια της « βρούας»), μέλι, σταφίδες, «σκάδκια»,κάππαρη…..γιαπρακόφυλλα...

Ήταν η αείμνηστη Μαρία σύζυγος Σάββα …… , η γνωστή μας Μανιαού!

(Αν παρατηρήσετε προσεκτικά τη φωτογραφία, ίσως τη δείτε να ξεκουράζεται σε κάποια πεζούλα!)

Λυπάμαι που δεν έχω φωτογραφία της.