Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Εθυσιάστην

Στις εκκλησίες και  τα μοναστήρια μας βλέπουμε απλές και λιτές πλάκες που αναφέρουν τα ονόματα των ευσεβών δωρητών! Είναι φωτεινά παραδείγματα για όλους μας!
Αυτά που άκουσα από τον αγαπητό Σάββα για τη μεγάλη προσφορά του Μιχάλη Παπαελευθερίου με συγκλόνισαν!
Ο ίδιος και η οικογένειά του έκαμαν το μεγαλύτερο τάμα, την αξιοποίηση της αυλής του Αη Γιάννη!
Μαζί με μια ομάδα συγχωριανών έφεραν εις πέρας το θεάρεστο έργο! Αυτό που απολαμβάνουμε κάθε χρόνο στη «χάρη του »!Τσιμεντοστρωμένες πλατείες, τραπέζια, καθίσματα , ειδικά πλατώματα  για ύπνο και άλλα πολλά!
Θεώρησα χρέος μου να κάνω την αναφορά αυτή ,τιμώντας την ευγενική του προσφορά!
Σε κάποιο σημείο της συζήτησης μας ακούγομαι να λέω «α, εντάξει ..» ,όταν αναφέρεται στην οικογένεια που δώρισε το καφενείο. Δεν έγινε σκόπιμα. Απλά δεν ήθελα να ξεφύγουμε από το θέμα. Τιμώ το έργο  όλων των δωρητών  ευεργετών και υποκλίνομαι σεμνά!
Σε άλλα αφιερώματα θα δούμε το έργο της «αδελφότητας» και  αλλού!
Βρήκα  μια φωτογραφία από το χτίσιμο του Αη Γιώργη και σας την παρουσιάζω!

3 σχόλια:

omfalos είπε...

Δάσκαλε,υπάρχουν αφηγήσεις συγχωριανών, που περιγράφουν συγκλονιστικές εμπειρίες με τον Άγιο να παρουσιάζεται μπροστά τους ή να λείπει από την εικόνα το είδωλο του Αγίου, όταν πήγαν για προσκύνημα.

Κωστής είπε...

Ναι, Βασίλη. Ακουσα από το γιο του Μιχάλη,Απόστολο, πολλά θαύματα του Αγίου κατά την εκτέλεση των εργασιών!
Λυπήθηκα που δεν είχα μαζί τη μηχανή να σας τα μεταφέρω!
Αυτό που αποκόμισα είναι ότι ο αείμνηστος Μιχάλης είχε ξεπεράσει τα ανθρώπινα όρια,λόγω της βαθιάς πίστης του και πλησίασε το "Θείον!"

Κωστής είπε...

Τον άκουγαν να "μαλώνει" πολλές φορές με τον Αγιο, μέχρι να δώσει λύση,όπως και γινότανε,σε διάφορα προβλήματα ,νερού, τσιμέντων,ρεύματος..
Μια φορά τον είδαν φοβισμένο να τρέχει από τη βρύση προς την πλατεία , γιατί τον είδε ολοζώντανο!
Καλύτερα όμως να τα ακούσουμε από μάρτυρες. Μόλις έχω το υλικό θα το ανεβάσω.
Και συ ,Βασίλη,κατέγραψε και ανέβασε στον " Ομφαλό!"