Ο Τράος

Άκουσα πρόσφατα δύο τραγοανέκδοτα και σκέφτηκα.... μήπως επηρεάζει η επικαιρότητα.
 Άσχετο μεν, σχετικό δε, όταν ξαναφέρουμε στη μνήμη το ότι η" θυμισμένη" κατσίκα και η εγκυμοσύνη της ήταν η αρχή για ένα νέο κύκλο ζωής στην εξαρτημένη απ' αυτή  οικογένεια.

Ο χαμένος τράος

Κάποτε ένας βοσκός έχασε τον τράο του. Βγήκε σε αναζήτηση αλλά μάταια. Βράδιασε κι ακόμα τον καλούσε σε λόφους, βουνά και ράχες. Έφθασε μέχρι το γειτονικό χωριό. Σκέφτηκε να κοιμηθεί σε κάποιο ξενώνα και να συνεχίσει την επόμενη μέρα.

Το μοναδικό κατάλυμα ήταν γεμάτο και η μόνη θέση που του παραχωρήθηκε ήταν κάτω από το κρεβάτι νεαρού ζευγαριού νεόνυμφων.  Συμβιβάστηκε και στριμώχτηκε νωρίς, πριν γυρίσουν, γιατί του είπε ο πανδοχέας να προσέχει να μην γίνει αντιληπτός.

 Ο κακόμοιρος κούρνιασε και σφάλιξε μάτια και αυτιά.

 Την ώρα του ερωτικού ζενίθ ακούγεται να λέει ο γαμπρός: «Πώς αισθάνεσαι, καλή μου;» "Βρίσκομαι στην πιο ψηλή κορυφή του Ψηλορείτη και αγναντεύω όλη την Κρήτη", απάντησε η νύφη.

Ξεχάστηκε ο βοσκός μας και ξεφώνισε: «Μπας και βλέπεις τον τράο μου;»

Η συνέχεια… δικιάς σας !

Ευχαριστούμε το Λενιό και το Μανώλη.